Żubry podróżowały wspólną ciężarówką jednak każdy osobnik w osobnej drewnianej skrzyni. Co ciekawe, ten sposób przewozu żubrów stosowany jest od ponad 150 lat. W 1929 roku pierwsze dwa żubry zakupione od Ogrodu Zoologicznego w Berlinie przyjechały do Puszczy Białowieskiej właśnie w takich drewnianych skrzyniach. Skrzynie są tak zbudowane by zapewnić bezpieczeństwo i spokój zwierzętom. Żubry w czasie transportu mogą się położyć, jednak skrzynia jest zbyt wąska aby mogły się one obrócić. To ma znaczenie dla ich bezpieczeństwa, ponieważ zbyt duża przestrzeń w skrzyni mogłaby powodować szamotanie się zwierząt i doprowadzić do kontuzji.
Głównym celem wymiany jest zwiększenie aktualnego zasięgu gatunku oraz stworzenie dla niego nowych stanowisk. Transporty żubrów mają również na celu uniemożliwienie kojarzenia zwierząt w bliskim pokrewieństwie, co jest kluczowe przy hodowli gatunku o tak małej zmienności genetycznej.
W ostatnich latach blisko 100 żubrów z Polski trafiło do zagranicznych ośrodków hodowlanych i populacji wolnościowych m.in. w Hiszpanii, Szwajcarii, Bułgarii czy Rumunii. Zawdzięczamy to staraniom zespołu specjalistów ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, Lasów Państwowych i Stowarzyszenia Miłośników Żubrów.
W sumie od 1935 roku ponad 450 żubrów z Polski wspomogło restytucję tego gatunku poza granicami naszego kraju. Wymaga to jednak stałej współpracy na szczeblu krajowym i międzynarodowym.